Στο νησί της Χίου, το καλοκαίρι δεν ξεθωριάζει ποτέ... Μικρά άνυδρα ντοματάκια, γεμάτα ήλιο και γεύση, περνιούνται ένα-ένα με κλωστή και σχηματίζουν τις χαρακτηριστικές ρέστες – κόκκινες σειρές που κρέμονται σαν στολίδια σε αυλές, αποθήκες και μπαλκόνια.
Περπατάς στα χωριά και τα βλέπεις να λικνίζονται στον αέρα, βάζοντας μια πινελιά γεμάτη από χρώμα, μνήμη και παράδοση. Μια γιαγιά κάθεται στην καρέκλα της, με το καπέλο της στον ήλιο και περνάει τα ντοματάκια αργά και με προσοχή. Δίπλα, μια γειτόνισσα της φέρνει λίγα ακόμη “για να συμπληρωθεί η σειρά”. Μετά θα κρεμαστούν σε δροσερά, αεριζόμενα μέρη. Εκεί, τα στοιχεία της φύσης “συνωμοτούν” για να αφαιρεθεί το νερό και η γεύση τους να γίνει πιο πλούσια, σχεδόν συμπυκνωμένη, σαν να φυλάει κάθε ντομάτα μέσα της όλη τη δύναμη του καλοκαιριού.
Οι ρέστες δεν είναι μόνο τρόπος συντήρησης. Είναι εικόνα ζωντανή από τα χωριά κυρίως προς το νότιο τμήμα του νησιού, κομμάτι της καθημερινότητας που συνδέει τον τόπο με τους ανθρώπους του. Στα στενά, οι κόκκινες σειρές μοιάζουν να στολίζουν τον χώρο, φέρνοντας χρώμα και ζωντάνια ακόμα και στις πιο ήσυχες αυλές.
Όταν έρχεται ο χειμώνας, λίγα από αυτά τα πεντανόστιμα ντοματάκια αρκούν για να νοστιμίσουν ένα ψωμί με ελαιόλαδο ή μια μακαρονάδα. Κάθε μπουκιά φέρνει μαζί της τον ήλιο, τον αέρα και την αύρα του νησιού. Στη Χίο, οι ρέστες δεν είναι ντοματάκια στη σειρά. Είναι μνήμη, παράδοση και γεύση ζωής. Είναι η πιο όμορφη απόδειξη πως το καλοκαίρι μπορείς να το κρατήσεις ζωντανό… δεμένο με κλωστή!!!
